ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2ο (παρ.3) ΝΟΜΙΣΜΑΤΑ ΑΡΧΑΙΩΝ ΠΟΛΕΩΝ ΚΡΗΤΗΣ... ΠΡΙΑΝΣΟΥ, ΡΑΥΚΟΥ, ΡΙΘΥΜΝΑΣ, ΣΥΒΡΙΤΟΥ, ΤΥΛΙΣΟΥ, ΥΡΤΑΚΙΝΑΣ, ΦΑΙΣΤΟΥ, ΦΑΛΑΣΑΡΝΑΣ, ΧΕΡΣΟΝΗΣΟΥ,& ΝΟΜΙΣΜΑΤΑ ΚΡΗΤΩΝ ΙΤΑΛΙΑΣ

ΝΟΜΙΣΜΑΤΑ ΠΡΙΑΝΣΟΥ

Αργυρή Δραχμή Πριανσίων, 4ος αι. π.Χ., με κεφαλή Περσεφόνης και φοίνικα, δελφίνι κ.τ.λ.

ΝΟΜΙΣΜΑΤΑ ΡΑΥΚΟΥ

Στατήρας Ραύκου Κρήτης, 430 π.Χ., με το θεό της θάλασσας Ποσειδώνα ίππιο και την τρίαινά του Ο Ποσειδώνας, σύμφωνα το Διόδωρο Σικελιώτη (Βίβλος 5,  69) κ.α., ήταν εν ζωή άνθρωπος στην Κρήτη και μάλιστα αρχικά δάμαζε άλογα και γι αυτό λέγονταν και «ίππιος». Κατόπιν ο πατέρας του (ο Κρόνος) του ανέθεσε να κάνει ναυτικές εργασίες και επειδή τις έκανε πολύ καλά, μετά το θάνατο και τη μετάστασή του  θεοποιήθηκε - ανακηρύχθηκε θεός της θάλασσας. Δηλαδή εδώ έγινε κάτι ως έγινε και με την ανθρώπινη και μεταφυσική φύση του Χριστού, του Αγ, Νικολάου κ.τ.λ.

Στατήρας Ραύκου Κρήτης, 430 - 300 αι. π.Χ., με  το θεό της θάλασσας, τον Ποσειδώνα να ιππεύει άλογο και την τρίαινά του (Alpha bank).

ΝΟΜΙΣΜΑΤΑ ΡΙΘΥΜΝΑΣ

ΝΟΜΙΣΜΑΤΑ ΣΥΒΡΙΤΟΥ

Αργυρός στατήρας Συβριτίων, 290 π.Χ. με  το Διόνυσο με μορφή πάνθηρα να απάγει την Αριάδνη από τη Νάξο και τον Ερμή, κηδεμόνα του Διόνυσου

ΝΟΜΙΣΜΑΤΑ ΤΥΛΙΣΟΥ

ΝΟΜΙΣΜΑΤΑ ΥΡΤΑΚΙΝΑΣ

ΝΟΜΙΣΜΑΤΑ ΦΑΙΣΤΟΥ

Όταν ο Δίας εγκατέλειψε την Ευρώπη στην Κρήτη, για να πάει στον Όλυμπο, τις έκανε τρία Δώρα, τον φύλακα άγγελο Τάλω (επιπλέον ο Τάλως προστάτευε την Κρήτη  και φρόντιζε για την εφαρμογή των Νόμων), μια σκύλα, τη Λαίλαπα, που κανένα θήραμα δεν τις ξέφευγε και μια φαρέτρα με βέλη που δεν αστοχούσαν ποτέ.

ΝΟΜΙΣΜΑΤΑ ΦΑΛΑΣΑΡΝΑΣ

Στατήρας Φαλάσαρνας, 330 – 270 .π.Χ., με κεφαλή Δίκτυννας και τρίαινα Η Βριτόμαρτη εν ζωή ήταν μια κρητικά κοπέλα, η οποία εκεί που έπαιζε έπεσε από απροσεξία στη θάλασσα και την έσωσαν με τα δίκτυα τους οι ψαράδες. Αυτή από ευγνωμοσύνη έγινε στο εξής φίλη τους και τους βοηθούσε .  Ο λόγος που μετά το θάνατο και τη μετάστασή της στους ουρανούς ανακηρύχθηκε θεά προστάτιδα των Ψαράδων,  κάτι ως έγινε και με τον Αγ. Νικόλαο. Σύμφωνα με τον Καλλίμαχο, η Βριτόμαρτης έπεσε από το βουνό Δίκτη στα δίκτυα των Ψαράδων, γιατί την κυνηγούσε ο Μίνωας να τη βιάσει, κάτι για το οποίο ο Στράβωνας απεκάλεσε υβριστή τον Καλλίμαχο.

Στατήρας Φαλάσαρνας, 350 – 300 .π.Χ., με κεφαλή Δίκτυννας και τρίαινα

ΝΟΜΙΣΜΑΤΑ ΧΕΡΣΟΝΗΣΟΥ

Αργυρός στατήρας, 300 π.Χ. με τη Βριτόμαρτη  -  Δίκτυννα και τον  Απόλλωνα που κρατά λυρα (ο ίδιος έμαθε στους Κρητικούς και τη τοξοβολία) και να  κάθεται σε ομφαλό

ΝΟΜΙΣΜΑΤΑ ΚΡΗΤΩΝ ΙΤΑΛΙΑΣ Ο Διόδωρος Σικελιώτης (βίβλος 4, 79) λέει ότι οι πρώτες ελληνικές πόλεις που δημιουργήθηκαν  στην Νότιο Ιταλία (Magna Graecia) ήταν η Μινώα (περιοχή Ακράγαντα) και η Έγγυος, που κτίστηκαν από τους ναύτες του Μίνωα.   Σύμφωνα με τον Ησύχιο, η Ιταλία πήρε το όνομα που έχει από τον ταύρο = λατινικά VITULUS (ΤΑΥΡΟΣ) > VITALIA – ITALIA., δηλαδή από την παραφορά της λέξη VITULUS (= ΤΑΥΡΟΣ)  και έχει σχέση με  τον περιπλανώμενο ταύρο της Κρήτης. Η ονομασία VITULUS > ITALIA δόθηκε, λέει, αρχικά στην περιοχή ανάμεσα στο Ρήγιο και τον Τάραντα από τους Έλληνες αποίκους της Σικελίας και νότιας Ιταλίας. Ο ταύρος Κρήτης (ο πατέρας του Μινώταυρου), σύμφωνα με το μύθο, αγριέψει κάποια στιγμή τόσο πολύ που άρχισε να προξενεί μεγάλες ζημιές στην Κρήτη. Προ αυτού ο Μίνωας κάλεσε τον ημίθεο Ηρακλή να έρθει και να τον δαμάσει. Ο Ηρακλής, αφού ήρθε στην Κρήτη και δάμασε τον ταύρο με τη μυϊκή του δύναμη και πιάνοντας τον από τα κέρατα, τον πήρε στους ωμούς και τον μετέφερε από τόπο σε τόπο ( Αττική, Πελοπόννησο, Ισπανία  κ.τ.λ.), για να επιδεικνύει τον άθλο του και σε ένα από τα μέρη που πέρασε ήταν και η Σικελία και η Νότια Ιταλία. Σέλινο Σικελίας, δίδραχμο  460-440 π.Χ. Σέλινο Σικελίας, δίδραχμο  460-440 π.Χ. Με Ηρακλή που δαμάζει το Ταύρο Κρήτης Δίδραχμο Θουρίων με τον ταύρο Κρήτης, πατέρα Μινώταυρου,. Από την άλλη όψη η θεά Αθηνά που φορεί κράνος με παράσταση του Θεού Ωκεανού Μεγάλη Ελλάδα, δίδραχμο Ποσειδώνιας, 5ος  αι. π.Χ.  με το θεό Ποσειδώνα και τον Ταύρο που χάρισε  στο Μίνωα και ο οποίο μετά  με την Πασιφάη γέννησε το Μινώταυρο Ο ΜΙΝΩΑΣ ΚΑΙ Ο ΤΑΥΡΟΣ ΠΟΣΕΙΔΩΝΑ, ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΙΝΩΤΑΥΡΟΥ Ο Διόδωρος (βίβλος 4, 77) λέει: Σύμφωνα με το μύθο που μας παραδόθηκε, ο Μίνωας, σύμφωνα με τη συνήθεια, αφιέρωνε τον ωραιότερο ταύρο που γεννιόνταν στον Ποσειδώνα και τον θυσίαζε στο θεό. Καθώς ο ταύρος που γεννήθηκε τότε ήταν σπάνιας ομορφιάς, ο Μίνωας θυσίασε άλλον μικρότερης αξίας. Ο Ποσειδώνας θύμωσε με τον Μίνωα κι έκανε τη γυναίκα του την Πασιφάη να ερωτευθεί τον ταύρο. Με τη ευρηματικότητα του Δαίδαλου, η Πασιφάη έσμιξε με τον ταύρο και γέννησε το Μινώταυρο της μυθολογίας. Αυτός είχε διπλή φύση, το πάνω μέρος του σώματός του μέχρι τους ώμους ήταν ταύρος, ενώ το υπόλοιπο άνθρωπος. Λέγεται, λοιπόν, πως, για να μένει το τέρας, ο Δαίδαλος έφτιαξε τον Λαβύρινθο, του οποίου οι δίοδοι ήταν ελικοειδείς και δεν μπορούσαν να βρουν την άκρη τους όσοι δεν τις ήξεραν και εκεί ζούσε ο Μινώταυρος που έτρωγε τους επτά νέους και επτά νέες που έστελναν οι Αθηναίοι… Σύμφωνα με άλλη παραλλαγή του μύθου: 1) Όταν ο Μίνωας ζήτησε από το Θεό Ποσειδώνα σημάδι ότι μπορεί να γίνει θαλασσοκράτορας, από τη θάλασσα αναδύθηκε ένας πανέμορφος ταύρος και στη συνέχεια ο Ποσειδώνας ζήτησε από το Μίνωα να του τον θυσιάσει κ.τ.λ.. 2) Ο Δαίδαλος έφτιαξε μια ωραία χάλκινη ή ξύλινη αγελάδα που την έντυσε με προβιές αγελάδων που έγδαρε και μέσα της κλείστηκε η Πασιφάη. Και ήταν τόσο θαυμάσιο το κατασκεύασμα  που ο ταύρος το νόμισε για ζωντανό και έτσι έγινε η τερατώδης ερωτική ένωση, η κτηνοβατική ερωτοτροπία, καρπός της οποίας ήταν ο ταυρόμορφος Αστέριος ή Μινώταυρος. (Ο μύθος αυτός είχε και διδακτική – επιμορφωτική αξία. Ήθελε την εποχή εκείνη να καταδείξει τι αποτελέσματα επιφέρουν οι κτηνοβασίες, οι αθετήσεις προς τα θεία κ.τ.λ.)